“Yalansız Bir Dünya” ve “Hacı Bektaş ile Mahzuni” adlı
iki kaseti yayınlanan Hüseyin Kara / Karani’nin kendi kaleminden hayat
hikâyesi.
Ahmet Koçak
***
Sivas Kangal Dışlık köyü [6 Mayıs 1961] doğumluyum.
İlköğrenimimi bu köyde, ortaöğrenimimi Ankara’da tamamladım. Ozanlık
geleneğiyle tanışmam da doğmuş olduğum köyün folklorik yapısıyla ve dedem
Hüseyin Apaydın’ın çok büyük etkisi vardır. Böylesi bir köyde türkülere gönül
vermiş olanlar içerisinde benim de Hüseyin Kara olarak etkilenmemem mümkün
değildi.
Elektriğin henüz olmadığı plaktan kasetçalara geçiş
döneminde Âşık Mahzuni’nin plağını dinlediğimde, içimde türkülere karşı
duyduğum sevgi ve ilgi biraz daha artmıştır. Daha sonra Ankara’ya gelmem,
birçok ozanla tanışmam, bu alanda araştırmalar yapmam ozan derneklerine gidip
gelmem ve üyesi olmam 1992’de Kültür ve turizm Bakanlığına bağlı Halk
Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Müdürlüğüne işe girmem, geçen bu zaman
zarfı içerisinde Âşık Mahzuni’yle tanışıp beğenisini kazanmak ve dost olmak
benim için onur vericidir.
Âşık Mahzuni’yle her görüşmemde oldukça
heyecanlanmışımdır. Heyecanımı yenmek için espri yapıp onu güldürdüğümde
heyecanımı biraz dindirmiş oluyordum. Genelde sohbetlerimiz halk şairi ve
ozanlık geleneğiyle ilgili olur, konu ile ilgili önerilerde ve telkinlerde
bulunur, kendisi de etkilendiği ozanları anlatır, bense bir nevi feyiz alırdım.
Âşıklık geleneğine daha fazla bağlanmama ve adapte olamam yardımcı olmuştur.
Önerilerinden biri de halk şairlerinin özelikle eski
ozanların yani bin dokuz yüzlü yıllardan önce yaşamış ozanların birçoğunda
şiirlerinin kime ait olduğunun karışmasıdır. Nedeni ise mahlası aynı isimde
birden çok ozanın kullanması… Ve bana, “Hüseyni mahlası değil başka bir mahlas
bulalım” diyordu. Çünkü “Hüseyni” adında bir hayli ozan vardı. “Karani”yi uygun
bulmuştu. Bedenen ölümü beni derinden sarstı, kabullenmem ise zor olsa da
Allah’tan rahmet diliyorum. Karani mahlasım ile ozanlık geleneği içinde insan
sevgisini şiar edinerek de çalışmalarımı sürdürüyorum.
İstanbul’dan Ankara’ya atandım (2010) ve memurluğu, bu
güzel yurdumda da yaşantımı sürdürüyorum.
Hüseyin
Kara
